donderdag 31 mei 2012

ALS DE ROZEN WEER BLOEIEN

Het is afgelopen week heel hard gegaan in de tuin en dat zie je pas goed als je even weg bent geweest.
Niet alleen het gras stond zo hoog dat het twee keer gemaaid moest worden, ook beginnen de eerste rozen te bloeien en dat worden er elke dag meer.


Rosa 'White Wings' staat aan beide zijden van een kort dwarspad met op de achtergrond een taxushaag.
Deze in 1947 door ene heer Krebs gewonnen roos is wonderschoon en doet het ook al 14 jaar lang heel goed in mijn tuin. Zij heeft heel grote enkelvoudige zuiverwitte bloemen met bruinrode meeldraden in het hart van de bloem en bloeit door tot de vorst invalt.  Ze wordt door de tijd heen wel bijna 2 meter hoog en staat op hoge kale poten die gecamoufleerd worden door Irissen langs het pad en Artemisia 'Powis Castle'.


Rosa rugosa 'Roseraie de l'Hay', een zeer sterke heester die bij mij wel meer dan 2 meter hoog is. Deze staat langs het pad van het hek naar de deur, zodat we optimaal profiteren van de heerlijke geur.
De roos is gewonnen door J. Gravereaux, stichter van het rosarium te l'Hay-les-Roses.  In 1902 werd de roos door de Franse firma Cochet-Cochet op de markt gebracht. Een probleemloze, langbloeiende heester die ik een ieder met wat ruimte aan zou willen raden.


Climbing  'Etoile de Hollande', een roos uit 1931 van M. Leenders in Nederland.  Het is een mutant van de struikroos 'Etoile de Hollande', die in 1919 door de kweker Verschuren werd uitgebracht. Het wordt een middelgrote klimroos, ik heb hem pas 2 jaar maar hij doet het goed.  De kleur is dieprood en daarom heb ik hem aan de buitenkant van de tuin gezet naast het toegangshek. Deze roos heb ik eigenlijk voor de naam gekocht, het klinkt zo mooi, veel mooier dan Ster van Holland.


Rosa 'Gloire de Dyon' staat bij de serretrap, een prachtige oude, romantische roos, die vroeg bloeit en in de herfst nog een keer een beetje.  Deze raakt een beetje versleten want ze staat er al sinds 1993.
Ze is ook echt een oudje want ze stamt uit 1853 en de fransman Jacotot heeft haar gekweekt.
De bloemen zijn gevuld, groot en geelroze van kleur, dat hangt van de zon af. Ze kan wat schaduw hebben.


Nog een 'Gloire de Dyon' bloem, voordat hij helemaal open is, dat vind ik eigenlijk nog mooier.
Ze heeft trouwens een heerlijke theerozen geur.

dinsdag 29 mei 2012

SNARF IN DE SHROPSHIRE HILLS


Titchbourne Cottage

Voor het derde achtereenvolgende jaar met Snarf de border collie naar Engeland geweest.  Met de hond naar Engeland is om te beginnen niet gemakkelijk, maar een mens wil wel eens wat.  Inmiddels zijn de regels wel iets versoepeld, toen wij er aan begonnen moest hij 7 maanden van te voren nog een bloedtest ondergaan, maar het is het allemaal dubbel en dwars waard geweest.  De Britten zijn over het algemeen heel hondvriendelijk, nog nooit kregen wij zoveel leuke opmerkingen over onze hond als daar.  Bovendien mag hij bijna overal loslopen, natuurlijk wel onder controle.  Maar ja, geen hond zo gehoorzaam aan zijn baas als een border collie, het lijkt soms wel op een radiografisch bestuurbaar autootje. Voor Snarf was het dus een paradijs tussen de schapen, in een cottage aan de rand van 200 ha. weiland en boven ons 500 ha. natuurgebied in de Shropshire Hills.  De dichtstbijgelegen plaats van enige omvang waar winkels waren, was Ludlow, een pittoresk stadje 7 mijl van Clee St. Margaret.  In Clee St. Margaret nog een mijl, over onverharde weg door het boerenland om bij de cottage te komen, dus heerlijk afgelegen.
Wat hebben we hier gedaan:  wandelen tot je een ons weegt, tuinen en kwekerijen bezoeken o.a. David Austin rozen, leuke stadjes bezoeken en dan vooral de curiosa-, antiek- en tweedehandswinkeltjes, lezen en over het dal uitkijken naar de bedrijvigheid op de schapenfarm.  In de komende weken zal ik wel aparte stukjes en foto's hiervan op mijn blog zetten.


Uitzicht op het vogelrestaurant in de tuin waar distelvinken, goudvinken, boekvinken, groenlingen, roodborstjes, kool- en pimpelmezen, bonte spechten, boomklevers, een geelgors, mussen en grijze eekhoorns kwamen eten. (Sommigen van deze vogels moesten we opzoeken in een vogelboek want die hadden we bij ons nog nooit gezien)


De AGA,  spannend en leuk om iets in de oven te zetten en het lukt wonderwel altijd  goed.
Het beviel zo goed dat mijn man er nu thuis ook een wil, wie weet.

Op vele plaatsen een plaag, maar ze blijven leuk deze grijze eekhoorns.


Snarf lekker in de schaduw onder de bank waarachter mijn rozen en daglelie aankopen staan.

Snarf bij Nordy Bank op Clee Hill
Welsh Mountain Sheep, een sterk vrij klein ras.

Snarf in opperste concentratie.



Man en dochter aan de wandel, het weer was de eerste week nog guur.

Snarf met Scottish Blackface schapen op de achtergrond, net echt.

Dit is een impressie van de afgelopen weken, wellicht volgen er komende weken nog stukjes en foto's van o.a. de tuinen in Shropshire, maar eerst gaan we weer over tot de orde van de dag : mijn eigen tuin, die in 2 weken de pan uit gegroeid is en........ik moet nog heel veel buxus en taxus knippen.

vrijdag 11 mei 2012

EEN VICTORIAANS SERINGEN FEESTJE




Een van de seringen in de tuin op dit moment.

De seringen bloeien ook weer uitbundig.  Toen we hier 23 jaar geleden kwamen wonen, stonden er 2 lila bloeiende seringen in de tuin, namen hiervan heb ik niet.  Zelf plantte ik er ook nog een witte bij de "Madame Lemoine".   Jammer vind ik wel dat de heesters zelf na de bloei weinig sierwaarde hebben.  Het is dan weer wachten op de volgende explosie van geur en kleur in de maand mei van het volgende jaar.


Vandaag denk ik terug aan 8 mei 2010. Toen bloeiden de seringen ook en hadden we een vriendenfeestje bij ons thuis.  Om 20 mensen aan tafel te kunnen laten zitten in ons huis vereist wel wat creativiteit met het meubilair.  Bloemen op tafel tijdens een diner is altijd lastig maar voor mij toch een "must".  Van een lieve tuinvriendin heb ik jaren geleden een van de standaards gekregen, die ze op de tafels hadden staan toen haar dochter in Engeland trouwde.  Op plaatjes in boeken uit de Victoriaanse tijd zie je deze standaards altijd midden op tafel o.a. met gracieus overhangende varens. Heel handig tijdens de conversatie want je kijkt er onder door. Deze standaard heb ik toen opgemaakt met 3 verschillende seringen.

Hier staat het geval nog op de veranda, de donkere seringen komen uit buurman's tuin.

Op tafel
Het bloemwerk op de andere tafel heb ik op een wijde glazen schaal op voet gemaakt, hierin zijn verwerkt witte seringen, lelietjes-van-dalen, diverse Scilla's, uiteraard alles uit eigen tuin.








Hier nog op de veranda buiten.









Op tafel, je ziet hier moet je omheen kijken.
Na het feest stond dit stuk in de lichte serre heel mooi.
















Ik kijk nog steeds met plezier terug op dit feestje met als verrassing dat na de "High Tea" en de daaropvolgende "vossenjacht",  de gasten zich 's avonds in stijl omkleedde. Ik wist niet wat ik zag, dames met hoeden en lange japonnen, heren allen in het zwart met rode strikjes i.p.v. stropdas.
We waren voor één dag echt terug naar de Victoriaanse tijd.

donderdag 10 mei 2012

ROSA XANTHINA "CANARY BIRD"

Dit is weer een roos met herinneringen.
Twee jaar geleden waren wij op vakantie in Fownhope. Dit dorpje ligt in The Wye Valley in Herefordshire, Engeland.  We bezochten daar o.a. ook tuinen waaronder Shipley Gardens in Holme Lacy.
Bij de ingang van deze tuin stond een onwaarschijnlijk mooie gele roos te bloeien van wel meer dan 2 meter hoog.  Hoewel geel niet echt mijn favoriete rozen kleur is, dacht ik toch die wil ik hebben, maar waar plaats ik hem.  Aan de eigenaar naar de naam gevraagd : Rosa xanthina "Canary Bird".
Deze roos bloeit vroeg met enkelvoudige kanariegele bloemen met een doorsnee van ongeveer 5 cm. en ze geurt licht. Uitgebloeid blijft de struik decoratief met mooi overhangende takken met varenachtig blad.
De roos is eigenlijk het meest geschikt als solitair want ze wordt hoog en breed.  Snoeien verdraagt ze slecht.

"Canary Bird"- Shipley Gardens

Thuis gekomen, deed ik onmiddellijk een rondje tuin met in mijn achterhoofd de roos "Canary Bird".
Wat ik eigenlijk wel wist, was dat ik er geen plaats voor had. Vorig jaar kwam hier echter verandering in, een oude kas werd afgebroken, een nieuwe garage gebouwd.  En zo ontstond er weer wat extra ruimte voor mij.  Ik bestelde de roos bij Belle Epoque in Aalsmeer en in november heb ik haar geplant.  Ze is de eerste winter goed doorgekomen, het struikje is nog piepklein, nauwelijks 25 cm. hoog en toch zitten er al een paar bloemen in.

In mijn tuin.



woensdag 9 mei 2012

MEERKOET PERIKELEN

In de vaart voor ons huis huizen nog al wat dieren.  Meerkoeten zijn algemeen, dus die zitten hier ook genoeg.
Een paar jaar lang broedden aan de overkant een stelletje van deze vogels langs de beschoeiing onder de betonnen rand van de weg. Zij hadden daar altijd een nest op een koker die onder de weg doorloopt. Vanuit het raam boven had ik daar mooi zicht op.  De overburen hadden er last van omdat de koker steeds verstopt raakte en haalden op een gegeven moment het nest weg. Gelukkig hebben ze nu hun nest aan onze tuinkant gemaakt, tussen een pluk wilde zuring en lissen.


Zaterdag 14 april liep ik op het grindpad langs de vaart en keek zo op het nest met 6 eieren er in. Even m'n fototoestel gehaald en een foto gemaakt, toen kwam het stel er snel aangezwommen en ma (of pa) kroop op het nest.






Ze was nog niet klaar met eieren leggen, want 's maandags lagen er
8 eieren in.























Zondag 6 mei waren de eerste eieren uitgekomen, hoewel het dichtbij de kant was, kon ik het maar moeilijk zien want de planten erom heen waren ook gegroeid, gelukkig maar, dat beschermt een beetje tegen
allerlei rovers.  Ze zijn wel schattig.                                                                                                                        


Maandag zie ik er voor het eerst twee in het water, waarvan één een durfal is die gelijk met pa (of ma) naar de overkant zwemt.
  

Het is heel gevaarlijk, de reiger zit al een week telkens op de vlonder voor het huis te gluren, ik jaag hem steeds weg als ik hem zie.  Ook zag ik eens een flinke snoek aan de kant half onder de waterleliebladeren liggen.  En..........dinsdagmorgen zwommen er 3 kleintjes midden in de vaart en daar kwam een aalscholver die een duik naar beneden nam, papa meerkoet vloog hem aan in z'n vlucht en de kinderen waren weer gered.


Ik heb er tot nu toe slechts twee kunnen fotograferen maar volgens mij zijn ze er allemaal nog, ze blijven nog in en om het nest. Een ouder zit op het nest en de ander zorgt voor voer. 


maandag 7 mei 2012

ZURINGPAP

 Gisteravond als toetje zuringpap gemaakt.  Vorig jaar had ik een klein hoekje zuring gezaaid in de tuin, omdat ik weer eens, lekker nostalgisch, zuringmoes (zo noemt mijn moeder het) wilde eten.  

Recept :
1 liter melk en ongeveer 80 gram bloem al roerend aan de kook brengen, dan krijg je dus bloempap.       Een paar flinke handen zuring wassen. Het blad van de nerven scheuren en met een paar handjes gewassen krenten blancheren, net als spinazie.
Dit door de bloempap roeren, alsmede een paar lepels suiker en stroop naar smaak.
Eet smakelijk!

Mijn man was niet laaiend enthousiast en vroeg of het iets uit zestienhonderdzoveel was, haha, maar ik vond het nog net zo lekker als vroeger.  Alleen, het was wel een beetje veel, dus eet ik deze week nog wel een paar keer zuringpap.

    

SNARF 10 JAAR!



Ik was het bijna vergeten. Het is vandaag Snarf's verjaardag. Meestal gaat zijn verjaardag geruisloos voorbij.
Toen hij 5 jaar werd, hebben we het wel gevierd met een taart(je) met kaarsjes.  Dat vonden we gewoon grappig en de hond ook.  Het weer was toen wel iets beter dan nu, we konden 's avonds heerlijk buiten zitten in zomerkleding, de foto's liegen er niet om.
Dus toen ik me vanmiddag plotseling herinnerde : "Hé, Snarf is vandaag jarig", ben ik met hem naar de winkel gereden en heb een cadeautje voor hem gekocht.  Een kleine voetbal van leer, die ligt lekker in de bek. Nou, dat was een verrassing want hij is gek op cadeautjes, zo erg, dat wanneer er iemand op bezoek komt met een tasje bij zich, hij er altijd onmiddellijk met zijn neus in zit. Hij hoeft maar drie keer een cadeautje uit een tasje te krijgen en hij vergeet het zijn hele leven niet meer.  Ongelofelijk slim, maar daar is het een border collie voor. Daarna nog lekker vlees met pens gekocht, dat is andere koek dan die droge brokken.  Het is geen grote eter,maar als hij dit krijgt, eet hij zijn bak er bijna bij op.  En........voor vanavond taart.  Ik heb er 10 kaarsjes opgezet en aangestoken, dat vond hij maar raar, maar hij had wel trek in die slagroom, dus vooruit maar, een keertje gek doen kan geen kwaad en als dank kreeg ik nadat hij zijn stukje op had, een lik over mijn neus.





Het ging schoon op.

zondag 6 mei 2012

VROLIJK VOORJAARSBOEKET

Met deze sombere koude dagen, zelfs op de veranda is het nog niet aangenaam, zetten we de bloemetjes maar  binnen.  Als het mooi weer is en dat is het voor mij al snel, doe ik dat veel minder, dan leven we buiten en hoe leuk het ook is om boeketten te maken, ze zijn al verwelkt voordat ik er van heb kunnen genieten.
Gisteren heb ik een gemengd voorjaarsboeket geplukt.


Wat zit er allemaal in:

We beginnen met wat takken van de Viburnum opulus 'Roseum', dit is de echte Sneeuwbal die de bloei groen  begint en spierwit eindigt. Het wordt een flinke heester tot wel 3 meter hoog, maar wordt bij ons elk jaar na de bloei weer kaalgevreten door kleine rupsjes.  Ik doe er niets aan ondanks het feit dat het er even lelijk uitziet, want na een week of 6 komt hij weer opnieuw in blad.
Hiervan gebruik ik graag de nog groene bloemen.

De Akelei, naar mijn mening wordt van deze luchtige bloem nog niet genoeg gebruik gemaakt.  Ze zijn er van de meest gewone Aquilegia vulgaris tot de extravagante langespoorde Aquilegia-hybriden. Zelf heb ik door de tijd heen diverse soorten gepoot en gezaaid, o.a. Aquilegia alpina, caerulea, chrysantha, 'Magpie', 'Ruby Port', 'Nora Barlow'.  Wat er van over is gebleven is een mengelmoes van zaailingen die overal opkomen in alle kleuren blauw, paars, wit en roze.  Ik hou er van en laat ze zo mogelijk allemaal staan en ze mogen zich rijkelijk uitzaaien.


De Dagkoekoeksbloem, Silene dioica, is in mei heel mooi te gebruiken in boeketten.  In de tuin zaait deze zich al te gemakkelijk uit.  Ik laat er heel veel staan, maar eind mei ga ik ze te lijf.  Ze worden er allemaal
uitgetrokken.  Als ze dan weg zijn, zie je nauwelijks dat ik iets uit de tuin gehaald heb, mooi toch. En.........het volgend jaar zijn ze er weer in grote getale, echt waar!







De vaste Korenbloem, Centaurea montana, mooi op zijn tijd, maar krijgt al snel last van meeldauw. Dan knippen we hem af en vormt zich weer nieuw fris blad.
De Judaspenning, Lunaria annua, is ook altijd mooi in het voorjaar.  Het is een tweejarige, die zich ook overal uitzaait, wat teveel is trek je gewoon weg. Er is ook een witte vorm. De penningen, de gedroogde zaden in een zilverkleurig vliesje zijn in het najaar ook nog decoratief. 

De Zwarte weduwe, Geranium phaeum, is een andere woekeraar.  Een prima plant voor in de schaduw tussen heesters. Maar o, ze komen overal op, vaak midden in mijn geliefde Delphiniums of Hosta's, een ramp.  Je begrijpt hiermee ben ik ook het hele jaar door in de weer, waar mogen ze blijven en waar moeten ze wegwezen. Ook zit er in dit boeket de witte vorm, de Geranium phaeum 'Album', mooi maar net zo'n landveroveraar.  Door de rijkelijke uitzaai krijg je dus ook allerlei mengvormen in lilaroze kleuren,  welke ik toch iets minder mooi vind.

Er zit ook nog een bolgewas in, de Spaanse hyacint, Scilla hispanica.  Deze staan aan de buitenkant van de tuin vermengd met heel veel soorten Narcissen, Leucojum en de gewone Scilla non-scripta, Engelse bluebell.






De zon is inmiddels doorgekomen, ik ga lekker naar buiten!

Zo, inmiddels is het avond en ik heb vanmiddag nog veel buiten gedaan.  Weer 7 buxusbollen geknipt en mijn Italiaanse Cypressen bijgeknipt samen met mijn man.  Daarna zuring gesneden om ouderwetse zuringpap te maken en...................de eieren van het stelletje meerkoeten bij ons in de vaart zijn vandaag uitgekomen, het zijn nog hele kleine ukkepukkies,  ik laat ze nog even met rust al zijn de ouders wel aan mij gewend, morgen probeer ik foto's te maken.



CONVALLARIA MAJALIS

Begin mei bloeit het alom bekende lelietje-van-dalen, in Latijn Convallaria majalis genoemd wat meiklokje betekent.
In mijn tuin bloeien de lelietjes-van-dalen overvloedig.  In sommige tuinen willen ze niet, in andere tuinen slaan ze op hol.  De wortelstokken breiden zich snel uit en veroveren zo grote stukken grond. Ze groeien hier vooral tussen mijn hortensia's, maar wurmen zich ook tussen de straattegels naar boven.  Ik probeer het in de hand te houden door er regelmatig uit te spitten en weg te geven of ze gewoon er uit te trekken.
Deze vaste plant houdt van zure grond en doet het het beste in halfschaduw of schaduw, want van nature komen ze uit het bos.  Let op, ze zijn verschrikkelijk giftig, zowel blad, bloemen als bessen.
Er is ook een roze soort, de Convallaria majalis 'Rosea', deze is aanzienlijk langzamer en staat ook al jaren in mijn tuin, maar beperkt zich slechts tot 1 polletje, geeft niet want de witte is de mooiste.




Het toeval wil dat ik 3 weken geleden een prachtig plantje van het lelietje-van-dalen van mijn veel op reis zijnde oudste dochter kreeg.  Het kwam van een "patissier chocolatier" in Cannes.  Ik heb er foto's van gemaakt en het daarna laten staan tot nu de echte lelietjes-van-dalen bloeien.











Vandaag heb ik er wat geplukt om binnen van de heerlijke geur te kunnen genieten, buiten is het nu weer zo koud.






Dit is de echte!



Meiklokje

Mooi, in tedere soberheid,
lentefris in geur en kleur,
langs het bos en tuin gespreid,
zo is 't echt 'n ware charmeur.
                                 -Alterego-







vrijdag 4 mei 2012

FLUITENKRUID, EEN PRACHTIG ONKRUID

Cow Parsley

A flower of childhood
We'd pass days in our haze
of intricate white
muddled into the long grass
green to white to green;
young in years but rich in time
lost in play and thick as thieves
in your wooded world
you'd nod to the fields beyond.
                        
                                           (unknown poet)


Vanmorgen met border collie Snarf druk in de weer geweest tussen het fluitenkruid.  Keer op keer was het zoeken naar de bal die in het lange gras of fluitenkruid belandde. Voor een border collie is hij best goed in zoeken. Jacht- en speurhonden zijn er uiteraard goed in, zij snuffelen langs de grond.  Border collies snuffelen heel anders, zij steken hun neus in de wind en proberen zo de geur op te vangen. Als hij er genoeg van krijgt, zoeken we een stok die is gemakkelijker te traceren.




Bij deze bomen doen we altijd een soort spelletje : boompje verwisselen.
Er staan 3 bomen op de foto maar er staan er 4. Hij kruipt achter een boom en ik gooi de bal, hij brengt de bal razendsnel naar mij toe en kruipt achter een andere boom, ik moet dan net doen of ik hem niet zie en gooi de bal naar een willekeurige boom, hij schiet dan te voorschijn en brengt de bal weer naar mij. Hij krijgt hier nooit genoeg van en wil eindeloos doorgaan.


Aan de dijk beginnen de boterbloemen al te bloeien.


En deze grapjas gluurde naar ons achter het riet.


We plukken nog een flinke bos fluitenkruid, wat boterbloemen, smeerwortel en koolzaad voordat we weer naar huis gaan.
Nu kan ik eindelijk die zwaan uit de kringloopwinkel eens gebruiken, welke mijn man zo lelijk vindt. 



Fluitekruid.
Schermbloem en bermversierder
bruidsbloem van de bijen
paraplu met wiekende baleinen
witte sneeuw die lente maakt.
                    
                         -Henk Knibbeler-

 
Toen had ik nog bloemen over en die heb ik maar gewoon in een oude emaille kan van mijn oma gezet, ook leuk.